ای دل امشب آسمانها دیدنی است
رقص نور کهکشانها دیدنی است

اختران چون خوشه دسته دسته اند
در میان آسمان صف بسته اند

مهر و مه را نورافشان کرده اند
آسمانها را چراغان کرده اند

رنگ شب زیباتر از هرروز شد
سینۀ مه پر ز نور و سوز شد

ناگهان لبهای مه چون گل شکفت
با هزاران شوق با خورشید گفت

ای مرا امید ای آئینه رو
کیست این مهر جهان آرا بگو

لعل لب خورشید رخشان باز کرد
از لب پر نور خود آواز کرد

اینکه می آید امید ماسواست
نورخورشید همه خورشید هاست

چلچراغ آسمانها او بود
روشنی کهکشان ها او بود

هشتمین مهرجهان آراست او
مهر تابان همه دلهاست او

آسمان عشق را او رهنماست
جلوۀ نور خدا، شمس الضحاست

وارثی از علم احمد او بود
عالم آل محمد او بود

او امید و آرزوی ما بود
او تمام آبروی ما بود

انقضاء نور من نزدیک بود
گر نمی آمد جهان تاریک بود

مقصد من صبحگاهان کوی اوست
درشب تاریک چشمم سوی اوست

هست نور او چراغ راه من
بارگاهش خانۀ دلخواه من

می کنم هر روز طوف مرقدش
می ربایم بوسه ها از گنبدش

روشنائی یافتم از چهر او
مهربانی یافتم از مهر او

زائر صحن و حریم او شدم
سائل طبع کریم او شدم

روز و شب مشتاق دیدارش منم
خاک راه پای زوارش منم

باغی از فردوس باشد خانه اش
او چو شمع و عرشیان پروانه اش

قدسیان بر خاک او زانو زنند
صحن او را با مژه جارو زنند

عرشیان هر روز با صوتی ملیح
یا رضا گویند در پای ضریح

گشته موسای نبی دربان او
هست عیسی گوش بر فرمان او

جبرئیل اینجا کبوتر می شود
با ارادت خاک این در می شود

خاک این درگاه رحمت کیمیاست
آب سقا خانه اش آب بقاست

زائرش را رتبه ای والا دهند
آفرین از عالم بالا دهند

گر رهائی خواهی از هر قید و بند
قفل دل را بر ضریح او ببند

هرکه بر او دل دهد دلبر شود
ذره گر باشد مه انور شود

این همان خورشید ذره پرور است
در سپهر عشق مهری انور است

جلوه کرده آسمان نور او
در حدیث صبح نیشابور او

جذب علم او همه ارباب فضل
باز شد از او هزاران باب فضل

ای«وفائی» هرکه چون من خاک اوست
زائر دولت سرای پاک اوست

شاعر : استاد سید هاشم وفایی