به نام خدای بزرگ و رحیم
سلام خدا بر تو سید کریم
حریمت بُود قطعه ای از بهشت
شمیم جنان می دهد این شمیم
به لطف زیارت در این آستان
همه زائر کربلا می شویم
دری سوی جنت بُود این حریم
سلام علی شاه عبدالعظیم

رسیدیم از این حرم تا خدا
اجابت شد اینجا دعا بارها
کشیدند یک جاده سمت بهشت
ز معصومه تا تو ز تو تا رضا
حرم آمدم با پدر مادرم
من از کودکی باتوام آشنا
ارادت به تو داشتیم از قدیم
سلامُ علی شاه عبدالعظیم

چه دلها که دست توسل زدند
به دیوان عشقت تفال زدند
چه چشمان خیسی که با التماس
به دست کریم شما زُل زدند
خدا داند و بس که از این حریم
ملائک به عرش خدا پل زدند
ملائک به درگاه لطفت مقیم
سلامُ علی شاه عبدالعظیم

نگاهت ز نوع کریمانه است
حرم نیست اینجا شفاخانه است
گدا دست خالی نرفت از درت
که مهمان نوازیت شاهانه است
هزاران فرشته در این بارگاه
به دور تو در حکم پروانه است
سلام خدای علیم وحکیم
سلامُ علی شاه عبدالعظیم

به میخانه کی وقت مِی می شود ؟!
که هر لحظه ام با تو طی می شود
همه آرزوی من این است و بس
بیایم به پابوس ،کی می شود؟
کَمَن زارَ کرببلا زائرت
بهشت اینچنین شهر ری می شود
ز کرببلا می وزد این نسیم
سلامُ علی شاه عبدالعظیم

به درگاه جانان خدا را سپاس
به بزم کریمان خدا را سپاس
به شکرانۀ سه بهشت خدا
ری و قم ، خراسان ، خدا را سپاس
خدایی به لطف حضور شما
صفا دارد ایران خدارا سپاس
که زهرائی وحیدری مذهبیم
سلامُ علی شاه عبدالعظیم

شاعر : مهدی مقیمی