بنویسید به بالینِ همه باباها…
یک پسر ، خوب تر است از همه ی دنیاها…
بنویسید به روی سَرِ هر مجنونی ،
سهمِ او خونِ دل است از شَعَفِ لیلاها
تا گدای دَرِ ارباب و پسرها هستم
نخورم غصه ی امروز و غمِ فرداها
پسری آمده امروز ، که همتایش نیست
اَشْبَهُ النّاس به “حیدر” ، “نبی” و “زهرا” ها
حیدری زاده ی دیگر به جهان چشم گشود
عطر و آئینه بدست ، آمده اند حوراها
پسرِ حضرتِ لیلاست ، طبیعی است که با
تیغِ ابرویِ دو سَر ، دل بِبَرد از ماها
السّلام ای نبی و حیدر و زهرا و حسین
السّلام ای پسرِ سبطِ کریمِ طاها
بگذر از نیلِ دلم ، معجزه ای برپا کن
دانش آموزِ تو هستند همه موساها
تیغ ، در دست بگیر و سَرِ ما را تو بزن
عاشقان ترس ندارند از این فتواها
روزِ محشر بخدا دست به دامانِ توأم
به دلم راه ندارد خطرِ عقباها…
نبضِ تو باعثِ جوشیدن آب است ، ولی
پیشِ چشمان تو شد خشک ، همه دریاها
به فدای لبِ عطشانِ تو و بابایت
تشنه لب ، معرکه کردی وسطِ صحراها
آه… نامِ تو علی بود و عدویت نامرد…
چقَدَر ضربه ی شمشیر ، ز بی پرواها
بدنت دانه ی تسبیح شد و ریخت بهم
تَنِ تو گم شده انگار ، به زیرِ پاها
پدرت آمده و گریه کنان میگوید:
یک پسر ، خوب تر است از همه ی دنیاها…
پوریا باقری
- دوشنبه
- 16
- مرداد
- 1396
- ساعت
- 10:53
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
- شاعر:
-
پوریا باقری
ارسال دیدگاه