رفتی و روز و شبم یکسره غمبار شده
نیستی خانه به روی سرم آوار شده
سهم دستان منم مثل تو دیوار شده
پسرت فاطمه تب کرده و بیمار شده

نفسم!همنفست بی کس و بی یار شده

 موقع غسل تنت بود ،سرم درد گرفت
تا نگاهم به پرت خورد پرم درد گرفت
بیشتر دیدمت و بیشترم درد گرفت
زیر تابوت تو زهرا کمرم درد گرفت

دم در خیره به من تیزی مسمار شده

آب غسلت همه از چشم تر حیدر بود
ورم بازویت از صورت تو بدترد
تازه بو بردم اگر پوشیه ات بر سر بود...
..روی پیشانی تو جای کلون در بود

شصتم از وضع وخیم تو خبردار شده

با چنین وقت کمم کار تنت را چه کنم؟
خون جار شده روی کفنت را چه کنم؟
رد سیلی کنار دهنت را چه کنم؟
نیمه شب گریه ی سخت حسنت را چه کنم؟

رفته ای و اسدالله گرفتار شده

به خدا زندگیم را به نظر چرخاندند
ریشه ام را که تو بودی به تبر چرخاندند
خبر مرگ تو را اهل خبر چرخاندند
تا که دیدند علی را همه سر چرخاندند

بی محلی به علی سنت بازار شده

نیستی دخترمان زار و پریشان شده است
تو چه گفتی که فقط گرم حسین جان شده است
حرف از پیرهنی آمد و گریان شده است
صحبت از بوسه ی بر حنجر عریان شده است

کربلا وعده ی دیدار منو یار شده

موقع گریه برای بدن بی سر شد
بدنی پاک لگد کوب شد و پرپر شد
قطعه قطعه پسری محضر یک مادر شد
نوبت نیزه زن ناشی خیره سر شد

نیزه ای در وسط حنجره اش کار شده

شاعر : محمد کیخسروی