ای همه عالم امکان بفدایت، مادر
عالمی ریزه‌خور خوان عطایت، مادر

کیستی تو که خداوند جهان آورده
سوره‌ی کوثر خود را ز برایت، مادر

تو که هستی که نبی با همه‌ی قرب مقام
بارها گفته که جانم بفدایت، مادر

ای که از فهم فراتر بود اوصاف شما
عقل مانده‌ست به توصیف و ثنایت، مادر

پایش از عرش فراتر برسد آنکس که
نوکری کرده و افتاده به پایت، مادر

هر کسی مهر علی داشت و اولاد علی
گشته او شامل آیات دعایت، مادر

بی‌حرم خواندن تو ظاهر امر است ولی
هست عالم همه‌جا صحن و سرایت، مادر

از نوک میخ در سوخته‌ی خانه‌ی وحی
می‌چکد خون تو در راه ولایت، مادر

با دعای تو همه خلق حسینی شده‌اند
جان به قربان غم کرببلایت، مادر

همه‌ی ارض و سماوات به‌هم می‌ریزد
تا ز گودال رسد سوز صدایت، مادر

شاعر : ناصر شهریاری