کعبه، ای بیت خداوند جلیل

ای به سنگت، اثر پای خلیل

کعبه ای خانه ی امّید همه

کعبه ای مرکز توحید همه

کعبه ای محفل انوار خدا

کعبه ای زادگه شیر خدا

کعبه ای شاهد غم های حسین

کعبه ای جای قدم های حسین

کعبه ای قبله گه اهل نیاز

کعبه ای برده به تو خلق، نماز

من و لطفِ احدِ سرمد تو

احترام حجرالاسود تو

همه با دیدن تو بی تابند

همه از زمزم تو سیرابند

ای خدا داده تو را قدر و جلال

ای به بام تو اذان گفته بلال

تو همه هستِ خلیل اللّهی

هنرِ دست خلیل اللّهی

بیت رحمان و رحیمی، کعبه

صاحب حجر و حطیمی، کعبه

پرده ات بافته از رشته ی دل

خود تویی عضو جدا گشته ی دل

کعبه من بر تو پناه آوردمک

کاهم و کوه گناه آوردم

گر چه بیچاره ام و روسیهم

نگهم کن نگهم کن نگهم

گر چه یک عمر خلاف آوردم

در مَطاف تو طواف آوردم

کاش تا دور تو می گردیدم

مهدی فاطمه را می دیدم

در طواف تو شدم پابستش

تا که یک بوسه زنم بر دستش

نام او آمده نُقل دهنم

منم و ناله ی یابن الحسنم

کعبه کی از تو جدا گشت حسین

محو در ذات خدا گشت حسین

کاش جانم رسد از غصّه به لب

کعبه کی از تو جدا شد زینب

دور تو باغ گل یاسی بود

اکبر و قاسم و عبّاسی بود

کعبه مهمان تو یک مادر بود

کودکی داشت علی اصغر بود

کعبه از سوز درون داد بزن

گریه کن ناله و فریاد بزن

میهمان تو بیابانی شد

حاجی فاطمه قربانی شد

در منای احد دادگرش

سر جدا شد عوض موی سرش

شاخه ی یاس جدا شد، کعبه

دست عبّاس جدا شد، کعبه

کعبه ی او پسر فاطمه بود

حج عبّاس تو در علقمه بود

زخم بر برگ گل یاس زدند

تیر بر دیده ی عبّاسِ زدند

چهره از اشک بشویم کعبه

از حسین تو بگویم کعبه

یوسف فاطمه را سنگ زدند

گرگ ها بر تن او چنگ زدند

چون بریدند سر از پیکر او

کرد با گریه نگه مادر او

کعبه مرهون حسین است حسین

زنده از خون حسین است حسین

"میثم" از بیت خدا داد سلام

به حسین و حرمش باد سلام

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار