ما خوانده ایم قصه ی مردان ایل را
نام آورانِ شیر دل بی بدیل را

از این میان یکی شده موسای ایل ما
با رد پای معجزه طی کرد نیل را

عبد المطلبی که «توکل- مدار»ی اش
درهم شکست هیبت گردان پیل را…

بت ها چقدر دربه درند از حضور او
دیدیم در شکوه نگاهش خلیل را

پیغمبرانه دل نگران بهشت خلق
می خواست بر زمین بکشد سلسبیل را

از نسل «هل اتی»ست که دست سخاوتش
دل گرم کرده اینهمه ابن السبیل را

ققنوس وار، سوخت ولی جان تازه یافت
پرورد تا شبیه خودش مرد ایل را

راضیه جبه داری