نگیر از شب من آفتاب فردا را

نبند روی من آن چشمه‏های زیبا را

تو گاهواره ماه و ستاره‏ها هستی

خدا به نام تو کرده است آسمان‏ها را

تو در ادامه هاجر به خاک آمده‏ای

که باز سجده کنی امتحان عظمی را

خدا سپرده بدستت چهار اسماعیل

که چشمه چشمه گلستان کنند دنیا را

چه کرده‏ای که به آغوش مهربانی تو

سپرده‏اند جگر گوشه‏های زهرا(س) را

بگو چه بر سر بانوی آب آمده است

که باز می‏شنوم رود رود دریا را

تبر چگونه شکسته‏ست شاخه و برگ تو را

چطور خم شده‏ای بر زمین، سپیدارا!

بخوان! دوباره بخوان با گلوی مرثیه‏ها

حدیث تشنه‏ترین دست‏های صحرا را

از آسمان به زمین آمده است گیسویت

که سربلند کند دختران حوّا را

شاعر : پانته آصفایی