مساجد خانه نور و سرورند
تجلى گاه آيات و حضورند
ز جا برخيز هنگام حضور است
اگر موسى شوى هر گوشه طور است

مسلمان بى نمازى، بى سپاسى است
نماز اول قدم در خودشناسى است
نگر گه گاه قرآن مبين را
مرورى كن صفات مومنين را
نماز آرام جان مومنين است
هجوم آسمان پيماى زمين است
خوشا آنانكه دائم در نمازند
تمام عمر قائم بر نمازند
به اشكى چشم خواب آلوده ‏تر كن
»و يبقى وجه ربك« را نظر كن
بيا اى قطره يك دم اهل دل شو
ز خود بگذر به دريا متصل شو
به دريا مى‏ روم خواهى نخواهى
بزن دل را به درياى الهى
مجويم واژه را دريا برون را
ببين »انااليه راجعون« را
كه اين دريا پر از موج نهفته است
به هرموجش هزاران گنج خفته است
اگر چشم دلت بيناى راز است
رسيدن تا خدا يكجو نياز است
نياز عشق عين بى نيازيست
كه سر بر سجده بردن سرفرازيست
اذان، اذن مناجاتست با حق
مجال عرض حاجاتست با حق
موذن باز كن باب اذان را
بر افشان باده ى ناب اذان را
خروش زندگى بهرنيازست
پل مستحكمش نور نمازست
نماز بى زكات آلوده باشد
چنان فانوس دود اندوه باشد
چنين فانوس آيا نور دارد
كه انسان در فروغش ره سپارد
نماز بى ولايت بى ‏نمازيست
تعبد نيست، نوعى حقه بازيست
ولايت چيست در خون غوطه خوردن
كليد سينه بر مولا سپردن
الا مسها كه كه در گرد و غباريد
به اكسير ولايت دل سپاريد
طلا آنگه طلاى ناب گردد
كه در حب ولايت آب گردد