ماه صیام و توبه و قرب خدا رسید
از آسمان نزول رحمت بی‌انتها رسید
آمد بهار مصحف و رنج و ملال برد
گویی طبیب حاذقِ دردآشنا رسید
ماه نزول وحی و مه توبه از گناه
از برکتش نگر که بشر تا کجا رسید
ماهی که قدر دارد و مولود و کشته‌ای
آن کشته‌ای که بوده ز آل عبا رسید
ماهی که بهتر است به حق از هزار ماه
بر ما فرود از طرف کبریا رسید
مولود او حسن بُوَد آن ماه بس منیر
بعد از پدر امامت او مبتدا رسید
هر کس که گشت تشنه در این ماه بی‌گمان
یادش ز شاه تشنه‌لب کربلا رسید
ماهی که خون نشست به محراب کوفه‌اش
از ضربتی که بر سر شیر خدا رسید
با این جفا که رفت مهی بس مبارک است
ماهی که رحمتش به غنی و گدا رسید
«سیمرغ» می‌سرود در این ماه بس عزیز
هنگام مهربانی و صلح و صفا رسید
- پنج شنبه
- 29
- تیر
- 1391
- ساعت
- 13:24
- نوشته شده توسط
- علی
ارسال دیدگاه