بند اول
خجالتم نده
یه وقت نبینم کسی رو نداری
یه وقت نبینم که تو بی قراری
بچه هامو قبول کن آقا
خجالتم نده
بذار منم یه مادر شهید شم
پیش رباب بذار که رو سفید شم
این گلامو قبول کن آقا
قسم به خون روی مسمار
قسم به پهلوی شکسته
رومو زمین نزن حسین جان
به حقِ بازوی شکسته
بند دوم
نزار بمونن و...
دستای بسته ی منو ببینن
سر شکسته ی منو ببینن
دِق می کن ن اگه بمون ن
نذار بمونن و...
تو مجلس شراب منو ببین
بسته به یه طناب منو ببینن
آخه غرور دارن،جوونن
اصَن بزار شبیه اکبر
غرق به خون بشن برا تو
بزار که اربا اربا باشن
جوونیشون بشه فدا تو
بند سوم
گریه نکن حسین...
دوتا گلم فدای نیم نگاهت
سپر شدن نری توُ قتلگاهت
گریه کنی می میره زینب
گریه نکن حسین
اصَن خیال کن که پسر نداشتم
بیشتر از این دیگه ثمر نداشتم
گریه نکن امیره زینب
گریه ی من از اینه داداش
ت نِت روُ زیر پا بذارن
انگشتِ نازتو بِبُر ن
انگشترت روُ دَر بیارن

شاعر : حامد شریف و سجاد شرفخانی

منبع: گروه شاعران جواز نوکری