بند اول
پرپر نزن گلم...،
خجالتم نده جلوی دشمن
با خنده هات آتیش نزن دل من
ببین بابات چقد غریبه!!
پرپر نزن گلم...،
ببین که قاتلت بِهِم می خنده
این دست و پا زدن دلم رو کنده
ببین بابات چه غم نصیبه
چقد برات آرزو داشتم
تا که جوونیتو ببینم
طاقت ندارم که علی جون
گلوی خونیتو ببینم
بند دوم
به جونِ مادرت
که گریه هاش امونمو بریده
نرو ببین محاسنم سفیده
ببین دلم دنیای درده
به جون مادرم
جوابی واسه مادرت ندارم
تو رو چه طور به زیر خاک بذارم
داغت منو بیچاره کرده
به من بگو چطور تو روی
مادر تو نگا کنم من
چطوری این تیرو علی جون
از تو گلوت جدا کنم من...؟!!
بند سوم
پاشو ببین بابات
هِی میره سمت خیمه بر میگرده
باور نمیکنم تن تو سرده...؟!
کاشکی بابات برات بمیره
پاشو ببین بابات
شرمنده ی مادر شده علی جون
کاشکی نمی آوردمت تو میدون
الهی که فرات بمیره...
مادرت اومده علی جون
واسه تو لالایی بخونه
تو میری و مادرت اینجا
با گهوارت تنها می مونه
بند چهارم
 (زبان حال حضرت رباب)س( به امام حسین)«ع»  
فداسرت حسین
تو رو به حقِ اشکای سکینه
نذار که اشکاتو رباب ببینه
اشکت دلِ منو سوزنده
فدا سرت حسین
فدا سرت هزار تا عینِ اصغر
رباب نُمرده که باشی بی یاور
نگو برات کسی نموده
گریه ی من برای اینه
سینه ی تو میشه لگد مال
اون دمی که غریب و تنها
گیرت میارن توی گودال...

شاعر : حامد شریف و سجاد شرفخانی

منبع: گروه شاعران جواز نوکری