خورشید طلوع کرده از لبخندش
نور است و هزار  رشته در پیوندش

دیدند در آسمان دستان رسول
دست علی است و یازده فرزندش

در آینه مهر و مه ، شکوفایی کرد
دستان علی ، بلند بالایی کرد

آن روز خداوند ، خودش از مردم
با سوره ی " مائده " پذیرایی کرد

جبرییل مکرر این صلا را سر داد
بلغ ،  بلغ ،   ندا  به   پیغمبر داد

فرمان خداست بر سر دست بگیر
آن دست که در رکوع انگشتر داد

گل نغمه ی سرپرست  بر می آید
این جوش خم از الست بر می آید

شق القمری دوباره ، یا  رد الشمس
هر کار از این دو دست بر می آید

باید که هزار رفت و آمد بشود
باید که مبلغش   محمد   بشود

باید که علی به جانشینی برسد
این خواسته ی خداست  باید بشود

بر دست نبی آیت انوار خداست
جبریل مدیحه خوان ، کرار  خداست

فرمود علی ابوتراب است  ولی
همسایه ی دیوار به دیوار خداست

بتخانه ی شرک را  شکستی ای دست
بر خندق جهل ، راه بستی ای دست

هر جا که نشان "فوق ایدیهم" بود
معنای "ید الله " تو هستی ای دست

در سجده ی شکر آفتاب افتاده
جای قدم ابوتراب   افتاده

عمریست که از حلاوت  نام علی
حتی دهن کویر آب افتاده

شاعر : میثم مومنی نژاد