بند اول

دوتا اکبر برات آوردم و هر دو مثه شیرن

التماست میکنم آخرشم میذاری میرن

اگه که نذاری این گلا برن داداش میمیرن

وقت نبرد این/طفلای خواهر رسید

رو میزنم بهت/ من با یک دنیا امید

میخوام بشم مثه / لیلا من ام الشهید

از هر دو چشمام /بارون میباره

زینب چیزی جز/طفلاش نداره

(جان من حسین جان)

من از اول تولد پیش تو بودم همیشه

توی دنیا یه چیزی خواستم ازت میگی نمیشه

همه ی جوونا رفتن اینا هم برن چی میشه؟

میبینی که داره/میباره خون از چشم

تو زندگیم فقط/ از تو شد این خواهشم

یا این دوتا برن/ یا که من عازم بشم

آماده واسه / جنگ و نبردن

این نوجوونام / ولله مردن

(جان من حسین جان)

شاعر : سید هاشم ساعی

منبع: گروه شاعران جواز نوکری