خیلی پشیمونم نکن،ردم

با صد امید اینجا،اومدم

بده پناهم که غم زدم

دارم بهت رو میزنم

پوتین هامو انداختم دور گردنم

تنها ترین آدم کربلا منم

بار گناه من رو شونمه

اشک خجالت رو گونمه

العفو آقا رو زبونمه

بردی منو به زیر دین

مادر من فدای مادرت حسین

ای مهربون ترین آقای عالمین

بد کرده ام آقا فدات بشم

فدایی بچه هات بشم

قربون اشک چشات بشم

رحمی به این پریشونیم

عرق شرم نشسته روی پیشونیم

خودت نگاه بکن به این پشیمونیم

شاعر : عماد بهرامی

منبع : گروه شاعران جواز نوکری