یا سیدالکریم...
همین که راه نَبَـستی به روی من... ممنون 

همین که ذکرِ لبم شدحسن حسن ممنون 

همیـن که پایِ عـَلـَم با نـوایِ یا حـیدَر  

اجازه دادی وُ وٰاشد لب وُ دهـن ممنون 

اگر چه نوکـرِ تو در عـمل نـبودم من  

همیشه دَم زده ام از تو در سخن ممنون 

مـنم گـدایِ حرم... سیـدالـکریم تویی 

تو نان رِسان شده ای قبلِ در زدن ممنون 

حریمِ تو حرمِ یارِ ماست... کرب و بلاست 

شمیمِ سیب رِساندی به همـوطن ممنون 

اگر چه یارِ حسینی ولی کفن شده ای  

بخوان برایِ من از شاهِ بی کفن ممنون 

غروب آمد و بخشـید جان وُ مالَـش را  

عبا وُ خوُود وُ نگین داد وُ پیرهن ممنون 

نرفت هیـچ کسی دستِ خالی از گودال  

نَخواه روضه یِ سُم های اسب و تن... ممنون 

سَری به نیزه نشست و شکست پهلویی 

بـبار وُ ندبه بخوان پا به پای مِن ممنون 

شاعر : محمد قاسمی