بر دل اهل دو عالَم زَد شَرَر بُغض نگاهش

کودک شش ماهه ام شد روی دستم قتلگاهش

راه عزّت را نشان داد

کودکم تشنه جان داد

آه و واویلا ، واویلا

******

بانگ هل من ناصرم چون شد طنین افکن به صحرا

ناگهان در خیمه ها شد بین زنها شور و غوغا

بر نوای حنجر من

داد پاسخ اصغر من

آه و واویلا ، واویلا

******

کِی عزیز فاطمه من بین مَهدَم بر تو یارم

افتخارم این بُوَد که روی دستت جان سپارم

طِفلم و پیر کمالَم

طالبِ تیر وصالم

آه و واویلا ، واویلا

******

می رَوَم به نزد محسن تا شوم مدهوش زهرا

می شود در جنتُ الله ، مَهدِ من آغوش زهرا

ای غریب کربلایی

من تو را هستم فدایی

آه و واویلا ، واویلا

شاعر : حاج امیر عباسی