دل اگر حیران است
وای ز بی برادری  رفته عباسم
برادر  دلاوری  رفته عباسم
نمانده یار و یاوری  رفته عباسم
نه ساقی و نه ساغری  رفته عباسم
******
ای واویلا علمدارم چه شد ؟    صد واویلا سپهدارم چه شد ؟
ای واویلا مددکارم چه شد ؟    ای واویلا نگهدارم چه شد ؟
در دل دشت بلا بی کس و یاور شده ام
غم نشین غم عباس دلاور شده ام
اشک خونین به دو تا چشم ترم حلقه زده
در دل دجلة  اندوه ، شناور شده ام
پیکر پارة سردار رشیدم دیدم
دیگر از جان خود و آب حرم ببریدم
حق گواهست که ندارم  به سپاهم یاری
خندة تلخ عدو  کرده بسی تهدیدم
وا...ی دل اگر حیران است
وا...ی دیده ام گریان است
آ...ه  از غم عباس است
وای ز بی برادری  رفته عباسم
******
ای واویلا علمدارم چه شد ؟    صد واویلا سپهدارم چه شد ؟
ای واویلا مددکارم چه شد ؟    ای واویلا نگهدارم چه شد ؟
بهت و حیرت شده احوال دل و دیدة من
آه و حسرت شده کار لب خشکیدة من
یاوری رفته ز دستم که پناهم بوده
الامان از جگرِ  خواهر غمدیدة من
داغ عباس جوان گشته به جانم کاری
نقش بسته به لبم نغمة آه و زاری
آسمان ناظر احوال پریشان من است
چشمة غصّه شده در دل زارم جاری
وا...ی شانه ام لرزان است
وا...ی پیکرم بی جان است
آ...ه  از غم عباس است
وای ز بی برادری  رفته عباسم
******
ای واویلا علمدارم چه شد ؟    صد واویلا سپهدارم چه شد ؟
ای واویلا مددکارم چه شد ؟    ای واویلا نگهدارم چه شد ؟
علقمه شاهد حیرانی این خسته دل است
آب علقم چو دلم از رخ یارم خجل است
آه این تشنة بی دست که افتاده به خون
نقطة عشق حرم بود کنون نقش گل است
غم گریبان مرا چنگ زده می فشرد
قلب طوفان زده ام را به عزا می سپرد
عشق گوید به دو چشمان ترم اشک مریز
زین گذرگاه زمان دورة غم می گذرد
وا...ی سینه ام سوزان است
وا...ی مات و سرگردان است
آ...ه  از غم عباس است
وای ز بی برادری  رفته عباسم
******
ای واویلا علمدارم چه شد ؟    صد واویلا سپهدارم چه شد ؟
ای واویلا مددکارم چه شد ؟    ای واویلا نگهدارم چه شد ؟
من که از داغ برادر به عزا بنشستم
کوه بودم من و زین غصه کمر بشکستم
تاب در سینه نمانده که بگیرم در دست
دست از شانه جدا گشتة این بی دستم
چشم امّید حسین بر کرم عبّاس بود
مایة دل خوشی او علم عباس بود
سروری مرگ ابالفضل حسین را بشکست
قاتل جان حسین ، داغ غم عباس بود
وا...ی دل اگر حیران است
وا...ی دیده ام گریان است
آ...ه  از غم عباس است
وای ز بی برادری  رفته عباسم
******

شاعر : محمدرضا سروری