صف محشر
فـریـاد از آن زمـان که ابالفضـل بـاوفـا دستان بریـده در صـف محشـر قـدم زند
هر شیعه ای که در دو جهان پیرو علیست با شور و هلهله صـف محشـر به هـم زند
بـال مـلائکـه شـده جـای دو دسـت او جنّ و ملک به عشـق و وفایش قسـم زند
گر پیـش دیـدة همـه پرتـو فشـان شود هم مـدح او کـلام عـرب ، هم عجـم زند
زخم سـر و تنش چو عیان می شود به ما خنجـر دوبـاره زخـم کهن در شکـم زند
هرسو نظـر کنی همه در بُهـت و حیرتنـد بـاز هیئتـی به پـا شـود و طبـل غـم زند
هیئت ، چه هیئتی به وسعـت سرای عشق بـا نوحـه روی سینـه دو دسـت الـم زند
بـا یـاد نیـنـوا و علمــدار تشـنــه لـب هر سینـه زن دوباره به دوشش علـم زند
قیامتـی به پا کند قیامـت ابالفضل
عیان شود به دیده ها شهامت ابالفضل چه دیدنی شود گل صلابت ابالفضل امیـد شیعیـان بُود شفاعت ابالفضل
چـون اولیـای درگـه ایـزد ، تمـام خلـق دست بر لوای آن یل حق ، بیش و کم زند
آن جا به پـا کند حسیـن دوباره خیمـه را تا ساقـی اش سری به طفل در حـرم زند
زینـب نشسـتـه در لبـاس غصـّه و عـزا تـا واژه هـای مـاتـم او زیـر و بـم زنـد
فـرزنـد مـرتضـــا گـل دیبـاچــة ولـا در داد خـواهی اش ز عدالـت چـو دم زند
دستـان شیعـه با مـدد از دست مصطفـا بـر تـارک سـیــاه سـپـاه سـتــم زند
آن جا که فاطمـه شـده بانـوی ذی سـرا بـر چشـم کوفیـان گـل اشـک نـدم زند
قیامتـی به پا کند قیامـت ابالفضل
عیان شود به دیده ها شهامت ابالفضل چه دیدنی شود گل صلابت ابالفضل امیـد شیعیـان بُود شفاعت ابالفضل
هـر آن کـه نیــزه بـر سـر آل علـی زده راهـش خـدا بـه کـوی فنـا در عـدم زند
مشکل گشـای مـردم سرگشتـه می شود هـر کـس دم از ولای شـه بـا کـرم زند
گـاه شفاعـت اسـت و ابالفضـل مـه لقـا کِی دسـت رد به سینـة این اهل غـم زند
ای خـوش دلـی که با غم فرزنـد بوتراب تقـدیـر او دو دسـت بـریــده رقـم زند
از سـروری مخواه سخنی جز سـرود غم هیهــات اگـر به غیـر عـزا بـر قلـم زند
کـایـن عشـق آسمـانـی سـردار نیـنـوا آخــر گـل شفــاعـت او بـر سـرم زند
قیامتـی به پا کند قیامـت ابالفضل
عیان شود به دیده ها شهامت ابالفضل چه دیدنی شود گل صلابت ابالفضل امیـد شیعیـان بُود شفاعت ابالفضل
شاعر : محمدرضا سروری
دانلود سبک- سه شنبه
- 28
- شهریور
- 1396
- ساعت
- 4:58
- نوشته شده توسط
- علی کفشگر فرزقی
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه