مسلمم من ندارم به کوفه پناهی
جز نم اشک و آهم ندارم سپاهی

گشته ام اسیر جهل و سلسله
دائما بود بر لب این زمزمــــه

آه ، به کوفه میا ای حسین جان
آه ، شکسته شده عهـد وپیمــان

       (( آه و واویلتا از غریبی ))

دست بسته ،لب تشنه گشتم فدایت
ای حسین جان بود هستی ام خاک پایت

میدهم سلامی با قلب حزیـــــن
برتو و عزیزانت ای بی قریـــــن

در ره تو جدا شد سر من
جان فدای تو ای دلبر من

       (( آه و واویلتا از غریبی ))

شاعر : رسول میثمی