پرچمی بر عرش
روز اول با همان خاکی که قنبر ساختند 

از من و تو سمت باب القبله نوکر ساختند 

پرچمی بر عرش کوبیدند اینجا روضه است 

دسته سینه زنی پشت پیمبر ساختند 

شیشه شیشه گریه ی مارا ملائک برده اند 

قطره قطره ریختند و حوض کوثر ساختند 

چشم هرکس خیس باشد جای پای فاطمه ست 

چشم مارا با حسینیه برابر ساختند 

میشود بابا حسین و میشود مادر رباب 

سینه زنهارا به این صورت برادر ساختند 

هرکسی بهتر برایش سوخت مزدش را گرفت 

سوخت فطرس از همان خاکسترش پر ساختند 

باوضو باید دراین ده روز از هرجا گذشت 

هرمحله بچه ها صحنی مطهر ساختند 

شاهراه آسمان در کوچه های کربلاست 

تا خدا از مرقد شش گوشه یک در ساختند 

کربلا تاریک شد پیکر ته گودال ماند 

آفتاب نیزه را با یک سر آخر ساختند 

شاعر : سید پوریا هاشمی