از غم جدّ غریبت
تکیه بر دیوار کعبه می‎دهی وای از دلت 

از غم جدّ غریبت آگهی وای از دلت 

روز و شب گریه کنی و باز روز آمدن 

ناله‎ی وا زینبا سر می‎دهی وای از دلت 

اشک، چشمت را بگیرد با «انا ابن الفاطمه» 

روی دیوار حرم سر می‎نهی وای از دلت 

یاد دیوار و در و گودال و نهر علقمه 

می‎شود هر یک به روضه منتهی وای از دلت 

آن دو را پیش تو از کعبه تا شهر مدینه دور نیست 

بازگردد ناگهان بر تو غمی وای از دلت 

آن دو را بیرون کشی از قبرها نعره‎کشان 

تا زنی سیلی به آن دو وانگهی وای از دلت 

روضه می‎خوانی به وقت انتقامت تا دهی 

عالمیان را نجات از گمرهی وای از دلت 

تا اراده می‎کنی یک آن رَوی کرب و بلا 

داغ‎ها دارند با تو همرهی وای از دلت 

«یا لثارات الحسین» تو به ما هم می‎رسد 

ای امیر لشگر ثاراللّهی وای از دلت 

جان به قربانت چقدر آن روز زحمت می‎کشی 

تا قیود نفس از ما وانهی وای از دلت 

عالمی در انتظار صوت مولایی توست 

کِی «انا المهدی» به عالم سر دهی وای از دلت 

شاعر؟؟؟؟