غم زینب
ای زینب خونین جگر
ای بی برادر بی پسر
شال عزا افکن به سر
******
زینبم از همه جا آزرده
بر جگر تیر جدایی خورده
در غم هجر جگر سوز حسین
خون شد این قلب برادر مُرده
پیکر پارة بی سر دیدم
بوسة حنجر و خنجر دیدم
نیمه روزی ز خزان ورزی کین
بوستانم همه پرپر دیدم
اَبکی عَلیکِ یا بنتِ علی      وَفّقَکِ  الّله فی صبر جلی
أنتِ مشکورهُ  غمّی زینب      أنتِ صبّارهُ  همّی زینب
یا اُخیَّه بفداکِ روحی       باَبی  أنتِ و اُمّی زینب
ای زینب خونین جگر
******
داغ یاران به دلم جا کرده
نخل امّید  مرا تا کرده
هجمة غصّه درون دل من
خیمة شیون و غم پا کرده

تشنه لب کشته شده دلدارم
خیزران گشته انیس یارم
باد اندوه به رخ خسته وزد
برده تاب از تن محنت بارم
اَبکی عَلیکِ یا بنتِ علی      وَفّقَکِ  الّله فی صبر جلی
أنتِ مشکورهُ  غمّی زینب      أنتِ صبّارهُ  همّی زینب
یا اُخیَّه بفداکِ روحی       باَبی  أنتِ و اُمّی زینب
ای زینب خونین جگر
******
آن که یک عمر مدد کارم بود
همدم ماتم  بسیارم بود
بی کفن غرق به خون روی زمین
پیش چشمان ترم یارم بود
دل پُر درد فراوان  باشد
زخم بر چهره نمایان باشد
مرهمی کو که دهد تسکینم
گل چرا سهم بیابان باشد
اَبکی عَلیکِ یا بنتِ علی      وَفّقَکِ  الّله فی صبر جلی
أنتِ مشکورهُ  غمّی زینب      أنتِ صبّارهُ  همّی زینب
یا اُخیَّه بفداکِ روحی       باَبی  أنتِ و اُمّی زینب
ای زینب خونین جگر
******
زخم دل را نتوان  مرهم زد
یا دمی چرخ جفا بر هم زد
بی وفایی شده همچون عادت
خوب و بد را شرری درهم زد
سروری از دل نا شاد بگو
زینب و نیزة صیاد  بگو
از دل خون شدة بانوی عشق
یک زن و این همه بیداد بگو
اَبکی عَلیکِ یا بنتِ علی      وَفّقَکِ  الّله فی صبر جلی
أنتِ مشکورهُ  غمّی زینب      أنتِ صبّارهُ  همّی زینب
یا اُخیَّه بفداکِ روحی       باَبی  أنتِ و اُمّی زینب
ای زینب خونین جگر
******

شاعر : محمدرضا سروری