کاش بارانی ببارد
اصغرم طاقت ندارد کاش بارانی ببارد
تا به دل مرهم گذارد  کاش بارانی ببارد
لحظه ها را می شمارد  کاش بارانی ببارد
******
کاش بارانی ببارد از فراز آسمان
قطرة آبی نشاند بر لبان کودکان
کاش می شد از دل خورشید گرم و جانگداز
می رسید حتّی نم آبی به لعل تشنگان
کاش ابر تیره ای در آسمان ظاهر شود
کلبة عشقی درون سینه ها دایر شود
از دل این تیرگی آب زلالی می چکید
آبرو بردار آب این گوهر نادر شود
الامان و الامان و الامان
الامان از این  بلای بی امان
قطرة آبی ببار ای آسمان
اصغرم طاقت ندارد کاش بارانی ببارد
******
کاشکی باران بیاید همدم سقّا شود
مرهمی بر قلب زار حضرت زهرا شود
گر ببارد قطره ای دریای شوقی می شود
قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود
علقمه گشته اسیر پنجه های اهرمن
اصغر شش ماهه را تابی نمانده در بدن
مشک آب ساقی لب تشنه هم خالی شده
عاقبت قنداقه می گردد برای او کفن
الامان و الامان و الامان
الامان از این  بلای بی امان
قطرة آبی ببار ای آسمان
اصغرم طاقت ندارد کاش بارانی ببارد
******
کاش ابری بود و رعدی می زد و غم می ربود
از رخ نامردمان رنگ عداوت می زدود
کاشکی جای سه شعبه تیر زهرآلود دون
قطره آبی حنجر خشک علی تر می نمود
کاش ابری بود و صبری در درون پا می گرفت
آب در کنج لب لب تشنه ها جا می گرفت
رحم و انصاف و مروت ریشه می زد وانگهی
در قلوب تیره فام  کوفه  مأوا می گرفت
الامان و الامان و الامان
الامان از این  بلای بی امان
قطرة آبی ببار ای آسمان
اصغرم طاقت ندارد کاش بارانی ببارد
******
قحطی آب روان از قحط مهر آمد پدید
کاش بر قلب سیه باد محبت می وزید
خون سرخ و لعل خشک و سینه ای ماتمکده
ناله سر ده از جفای لشکر پست یزید
سروری بر آسمان دل  نشان ابر وفا
تا رها سازد خداوند  از وجودت هر بلا
با مِی الفت ، گل عشق و لوای معرفت
می توان بر درد بی درمان دل سازی دوا
الامان و الامان و الامان
الامان از این  بلای بی امان
قطرة آبی ببار ای آسمان
اصغرم طاقت ندارد کاش بارانی ببارد
******

شاعر : محمدرضا سروری