از سر دارالاماره روی بام
می دهم بر محضرت مولا سلام

چشم بد از دور چشمان تو دور
سایه ات بر اهل عالم مستدام

کار تو با اهل کوفه شد شروع
کار من در شهر کوفه شد تمام

شرح حال یار تو در این دیار
شد زبانزد بر زبان خاص و عام

هر چه گشتم ذّره ای پیدا نشد
در وجود کوفیان یک جو مرام

در نگاه بی بصیرتهای شهر
نیست فرقی بین عامی و امام

شب همه در حال بیعت با من اند
صبح در بازار شمشیر و نیام

از زبان تُندشان فهمیده ام 
نیست اولاد علی را احترام

یا علی گفتم لبم شمشیر خورد
ناسزا گفتند بر مولا مدام

بر سرم در کوچه آتش ریختند
سنگ می انداختند از روی بام

سر به داری قسمت من می شود
قسمت تو بی سری در این قیام

من همین مقدار می گویم، تو را....
می کِشند اینجا به قصد انتقام

با لب خونین تمنا میکنم
تا کسی بر تو رساند این پیام:

بین این نامردها جای تو نیست
پای خود مگذار اینجا والسلام

شاعر : مجتبی شکریان همدانی