رحمت واسعۀ حی تعالاست حسین
سایۀ رحمت او بر سر دنیاست حسین

ماهمه عبد خدا اوست اباعبدالله
ما عبیدیم همه سرور و مولاست حسین

زینت دوش نبی نور دو چشمان علی
ضربان دل صدیقۀ کبراست حسین

تا دم آخر خود فکر گنهکاران بود
ایهاالناس ببینید چه آقاست حسین

همۀ خواسته اش بود که دستی گیرد
ورنه از دست کسی آب نمی خواست حسین

چون پدر داغ پسر دید خودش میمیرد
کشتنش نیزه و شمشیر نمی خواست حسین 

شاعر : حسین میرزایی