شور
با شهیدانت جان ما هم به قربانت
تو دلیل دم زدن و نفسم
که دمی به تو برسم
به نام عشق قسم تویی همه کسم
*********
منم آنکه ذرۀ ذره ام، شده ام به عشق مقیم تو
تو پناه کل وجودی و، منم اهل کهف و رقیم تو
ز خرابه های دلم زنم، در آستان عظیم تو
به جهان نیامده سائلم، به عطای دست کریم تو
شب و روز من شده آرزو، به خیال تو به حریم تو …
شده است روضۀ جنتم، شرر شنیدن روضه ها
رسد از فرا سوی آسمان قتل الحسین بکربلا
تویی آنکه ریشۀ شک زده، تبر قیام و یقین تو
به نفاق گفته ای با دمت، من و دین من، تو و دین تو
دل من شکار شد از ازل، ز کمان چشم و کمین تو
تو امیر صدره نشینی و منم عبد خاک نشین تو …
ز وضوی خون شده مستتر، اثر سجود و  جبین تو
تو چراغ خلد مخلدی، تو کجا و خاک زمین کجا؟
به که گویم این غم و درد را قتل الحسین بکربلا
به خدای عز و جل قسم، نشوم جدا دمی از درت
ز مدیح اصغرت عاجزم، چه رسد به رتبۀ اکبرت
به تمام عمر گرفته ام، همه حاجتم ز برادرت
سر من فدای سری که شد، روی نیزه در بر خواهرت
رسدم هنوز ز کربلا، شب جمعه نوحۀ مادرت
که بمیرم از غم حنجرت، که سرت شد از بدنت جدا
شده روضه ی لب دخترت قتل الحسین بکربلا
غم شهد و شور و فراق و زده به دل شراره تو
همه راه چاره من به یک اشاره تو
همه راه چاره من به یک اشاره تو
جان من ارباب اقای بی کفن ارباب
پدرم شود به فدای آن، بدن به خاک تپیده ات
که سه روز ماند و کفن نشد، تن تا به عرش رسیده ات
ز خوشی عمر بریده ام، به عزای حلق بریده ات
گل گریه هام شکفته از، گل روی خار دویده ات
دلِ دیده داغ برادر و  کمرِ ز غصه خمیده ات …
لب شیر خواره ترک ترک، نرسید ساقی تشنه ها
چو عمو فتاد به خاک و خون قتل الحسین بکربلا