( بند اول )

احلی من العسل ، به روی لب هامه 
جون و هستی من ، فدای مولامه 

بابای من حسن اربابم حسینه
تو شب های تارم ، مهتابم حسینه 

من حسنیم ، پسر تک سوار جملم 
من حسنیم ، نوه ی حیدرم چو جبلم 

با صوت جلی گویم است سخن 
«ان تَنکُرونی فانا ابن الحسن »

( بند دوم )

شمشیر عمومه ، که توی دستامه 
خون شیر جمل ، میون رگهامه 

عمامه کلاخود ، کفن شده جوشنم 
من شاگرد عباس از جنس آهنم 

خیل حرامی ، فن جنگم بی نظیره 
ازرق شامی ، با یک ضربه ام میمیره 

اینو بدونید لشکر دشمن 
« ان تنکرونی فانا ابن الحسن »

( بند سوم )

زیر نعل اسبا افتادم عموجان 
مثل غنچه بودم گل دادم عمو جان 

قدم مثل اکبر ، بلند و رعنا شده 
صحرا از خون من شبیه دریا شده 

فدای سرت ، عمو اگه سرم جدا شه 
فدای سرت ، اگه تنم از هم بپاشه 

فدای عشقت ، عمو ، جون من 
« ان تنکرونی فانا ابن الحسن »

محمد ابراهیم واعظی