مدینه شد غرق شادی و شور
که می آید پیک نور وسرور
بهار آمد با نگار آمد
صفا دارد خنده های بهشت
عجب زیبا این چکامه نوشت
بریز ایدل گل که یار آمد
حسن آمد ... حسن آمد .... گرفته جا روی دوش علی
حسن آمد ....حسن آمد.....گل سبز ولاله پوش علی
بیا ساقی جام من بکف است
که هنگام مستی و شعف است
هوای مستان بسر دارم
بنوشانم می زجام ولا
که می تابد ماه عشق و وفا
شبم گفتا خوش سحر دارم
نور ایمانم گشته مهمانم چون حسن آمد جان جانانم
صفای او ... وفای او... سخای او بر همه پیداست
حسن آمد ..حسن آمد....که میلادش شادی زهراست
جلال او مظهر ازلی جمال او عکس روی علی خوشا چشمی روی اوبیند
اگر آید .... دراین محفل ...بپای او سر گذارم من
اگر گوید ....تو از مائی ....خدا داند غم ندارم من
منبع:نکته های آموزنده
- چهارشنبه
- 4
- مرداد
- 1391
- ساعت
- 16:53
- نوشته شده توسط
- علی
ارسال دیدگاه