ای گریه بر تو مایه ی آرامشم حسین
ناز تورا به جان و دلم میکشم حسین
با اشک روضه صبح من اغاز میشود
خیس است هر شب از غم تو بالشم حسین
ای کاش مستجاب نگردد دعای من
غیر از زیارت است اگر خواهشم حسین
من ابر بغض های فرو خورده ام که شد
بی نام تو بهترین سبب بارشم حسین
با کوله بار معصیت و جرم آمدم
با صد امید منتظر بخششم حسین
در این محیط فتنه و جنجال ها فقط
در زیر پرچم تو در آسایشم حسین
اندازه ی لیاقت هر کس به دست توست
خاکم که بی تو لایق فرسایشم حسین
در اوج بی سوادیم استاد میشوم
وقتی که میشود همه دانشم حسین
***********
- پنج شنبه
- 6
- مهر
- 1396
- ساعت
- 3:38
- نوشته شده توسط
- علی کفشگر فرزقی
ارسال دیدگاه