هر اهل دلی یافته راهی به رقیه
پس رو زده با کوه گناهی به رقیه
هر وقت نشسته است سر شانه عباس
تقدیم شده منسب شاهی به رقیه
هر جا سخن از راه رسیدن به خدا شد
داده دل ما زود گواهی به رقیه
هرکس امیدش شده از کل جهان قطع
انداخته با گریه نگاهی به رقیه
واشد گره از مشکل ما تا شب قدر
ده مرتبه گفتیم الاهی به رقیه
مدیون حسینیم که داده دل مارا
گاهی به علی اصغرو گاهی به رقیه
تا روز در دل ما کینه شام است
وقتی ندادند پناهی به رقیه
هر جا به زمین خورد در آن شهر سر عباس
انداخته از نیزه نگاهی به رقیه