بی تابی نکن ای مادر،سقای حرم می آید
از علقمه ان شاء الله،با مشک و علم می آید...لالایی

ای آرامشم،نکن آشوبم
بر گهواره ی،تو سر می کوبم
از حالم نپرس،تو خوب باشی خوبم

لالایی علی4

قنداق تو را واکردم،راحت تر بزن دست وپا
آخر میروی با خنده،من می مانم و این غم ها...لالایی

یادت باشد ای،عزیز بابا
تیر حرمله ندارد خطا
من یک مادرم،پر از دلشوره ها

لالایی علی4

میدانستم ای گلبرگم،از دوش بابا می افتی
تابت می دهند و آخر،از رو نیزه ها می افتی...واویلا

خون حنجرت،ذبیح العطشان
پاشیده شده،سمت آسمان
می آید حسین،شکسته از میدان

لالایی علی4

با همین سبک شیرخوارگان:

مادرهای این سرزمین،زینب گونه بیعت کردند
جگرگوشه های خود را،تقدیم ولایت کردند...ثارالله

پرشور آمدند،همه یاورها
بی تاب تواند،دل مادرها
نذر راه تو،گلوی اصغرها

لبیک حسین4

از شیرخوارگی در گوشم،اسم یار تشنه لب بود
لالایی شب های من،یا حسین و یا زینب بود...ثارالله

بسته مادرم،با چشم گریان
سربند حسین،ببین آقاجان
سرباز تواند،علی های ایران

لبیک حسین4

مانند علی اصغرها،در دنیا فراوان داریم
در سوریه و در یمن،مادرهای گریان داریم...ثارالله

شیعه می کشد،یزیدی ها را
پایان می دهد،شب دنیا را
ای دنیا ببین،خروش دریا را

لبیک حسین4

شاعر : نجمه پور ملکی