کشید بار غم و رنج بی حساب رباب
و بود تا دم آخر در این عذاب رباب

چقدر شعله ور و داغدار میسوزد
مگر چه گفته در گوش آفتاب رباب

مکن شبیه به گهواره دست را که فلک
به یک تکان دو دستت شود خراب رباب

بس است خواندن لا لا علی علی لا لا
به روی نیزه علی تازه رفته خواب رباب

عطش چه بر سر شش ماهه کودکش آورد
که گشت مرثیه ی روضه های آب رباب

میان طشت سری ، بین دستها سرها
چه ها کشید در آن مجلس شراب رباب

برای شعر علی اصغری که بی شیر است
ردیف و قافیه ام میشود رباب رباب

شاعر : سید حسن رستگار