پلک تو را که ریخته چشم شکسته قابِ تو
وای که بویِ خون دهد روضه‌ی آب آبِ تو

یک دو خط از مقتلتان کُشت تمامِ خلق را
با دلِ تو چه می‌کند اینهمه از کتابِ تو

از کَفَنم بلند شد بوی کبابِ جگرم
سوخته‌ام زیرِ لحد از جگر کبابِ تو

شُکر که دستِ ما نبود این عطش حسین جان
 لطف دعای مادر و گریه‌ی مستجابِ تو

فیض تو می‌رسد اگر گوشه نشین هیئَتیم
از سرِ ما نمی‌رود سایه‌ی آفتابِ تو

 کاش مدافعِ حرم کاش شهیدِ این علم
ما چه کنیم  نام ما ثبت کند حسابِ تو

شب به شب آمدیم تا مرحمِ سینه‌ای شویم
خانه خراب تر شدیم پایِ دلِ خرابِ تو

آه که تازه مادری در دل آفتاب سوخت
وای که سوخت زینب از ناله‌ی یا رُبابِ تو

شاعر : حسن لطفی