بده سروسامونم 
منم برات سر میدم
شاید یه روزی آقا 
کرببلاتو دیدم

هوایی میشم وقتی 
ذکر حسین میگیریم
شکر خدا با عشقت
خورده گره تقدیرم

چقد بزرگی آقا
میبخشی هرجا هستم
نمک میخوردم حتی
نمکدون و میشکستم

چقد گذشتی بازم 
دل تورو خون کردم 
هرچی که ساخته بودم
زدم و داغون کردم

حسین غریب مادر

با گریه های مادر 
اینجا رسیدم آقا
منکه از این دنیا هیچ
خیری ندیدم آقا

توی سپاه عشقت
مثل وهب میمونم 
هرکی که بد خوات باشه
هرکسی بد خواهت شد
گردنشو میشکونم 

من به حرم محتاجم
با ذکر تو مجنونم 
چقد غریبی ارباب
از غم تو گریونم 

خوش به حاله اونیکه 
تو حرمت جون داده 
فدای اون مادر که 
به چشا بارون داده

حسین غریب مادر

دور تا دوره تو لشگر
آخ مادرت میبینه
بی حیا می یاد روی
سینه ی تو میشینه

چه خبره توخیمه 
ولوله ای برپا شد 
اینهمه مرد نامرد 
زینبه که تنها شد

معجری که خاکی شد
حرمله هی میخنده 
رقیه زخم پاشو 
با چادرش میبنده 

ای وای رباب افتاده
گهواره مونده خالی
برای اهل خیمه 
نمونده دیگه حالی

 حسین غریب مادر

پیمان امجدی عبدالحیدر