غم عشقت بیابون پرورم کرد  
هوای وصل بی بال وپرم کرد
به ما گفتی صبوری کن صبوری 
صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد
***
سه غم آمد سراغم هر سه یک بار  
غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره داره      
ولی آخر کشد ما را غم یار
***
عزیز فاطمه تا کی به گوش منتظرانت
صدای ناله زهرا زآستان در آید
مرحوم علامه ی امینی می فرمایند: اولین ناله ای كه بی بی پشت در زد،نه باباشو صدا زد،نه شوهر غریبش،تا پشت در افتاد رو زمین،صدا زد:مهدی جان،پسرم
 مه جمال تو را کرده ام هماره مجسم    
مگر به چشم خیالم رخ تو جلوه گر آید
 همه گدا و تمنای وصل او هیآت
مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست
***
 اگه تو بخوای میشه این بد و هم خوبش كنی
من گدای یک نگاتم آقا جون دوست دارم
به خوبا سر می زنی مگه بدا دل ندارن
یه سرم به ما بزن ای خوب خوبا آقا جون
تو که دل می بری با یک نگاهی     
نگاهی هم به ما کن گاه گاهی
تو که بیگانه را هم می پذیری    
بده یک گوشه ما را هم پناهی