چرا آواره ی کوه و بیابانم نمی دانم
چه میخواهدغم عشق توازجانم نمی دانم
یابن الحسن .....
آقا
چرا آواره ی کوه و بیابانم ،نمی دانم
من که آوارت نیستم ، من که کاری باهات ندارم،خوش به حال اونایی که به تو فکر می کنن ،آقا .... خوش بحال اونایی که باهات آشتی کردن ،خوش بحال اونایی که زندگیشون بوی امام زمان میده ،خوش بحال اونایی که دلت رو خون نمی کنن،آقا .....ایام غم و محنت مادرت زهرای اطهره به خاطر مادرت یه نگاهی به ما بکن 
به سمت آسمان رو میکنم هر جمعه می پرسم
کجایی ماه پشت ابر پنهانم نمی دانم
یا ابن الزهرا 3
آقا ، مولا
(توکه هر هفته امضا می کنی پرونده مارا)2
نمی دانم چرا بر عهد و پیمانم...نمی دانم
دراین عصرغم وتردید آقا باظهورتو 2
به جا می ماند آیا دین و ایمانم نمی دانم
آقا منو از در خونت بیرون نکن،یا صاحب الزمان فردا که صبح جمعه ست ،فردا که عاشقات صدات میزنن ،همون فردایی که ما همیشه صبح جمعه ها خواب بودیم ،آگه برا شیعیانت و عاشقات دعا کردی راه دوری نمی ره ،یه دعا هم برا بیچاره ها بکن ،منم به دعات نیاز دارم نمیدونم به دردت میخورم یا نه ،دونه دونه جوونا دارن میرن ،مدافعان حرم دارن میرن جونشون روفدا میکنن ؛
 نمی دانم که هستم آن زمان پای رکاب تو
چه هستم کافرم ،گبرم،مسلمانم نمی دانم
چه میشد اینکه مانندشما خون گریه میکردم
خدا می کرد چون زینب پریشانم ،نمی دانم
آقا،شبیه حر سرم زیراست پشت خیمه ی ارباب
نگاهش میکند امروز مهمانم ، نمی دانم
 شب جمعه ست ،بیاد اون آقای مظلومی که اومد جلو امام حسین سرش رو پایین انداخت ، یه وقت آقا فرمود (ارفع راسک یا شیخ )
شب های جمعه ،فاطمه بااضطراب و واهمه
آید به دشت کربلا آید به دشت نینوا
گوید حسین من چه شد
نور دو عین من چه شد
جانم حسین جانم حسین جانم حسین ...