تو اصلحی  و تو مصلح تو اصل صلح و صفایی
تو والیِ دلی و شهریار ملک ولایی

تو رأی اول من انتخاب آخر قلبم
تویی رئیس دلم تا خدای راست خدایی

همیشه سایه ی جنگ است بی تو بر سر عالم
که آب و آتشِ بی فیضِ چشم توست بلائی

در ازدحام مساجد صفوفِ رأیِ مدارس
ندیدمت بگو آخر خدای را به کجایی

چگونه مردم این شهرِ پر فریب ندیدند
سرور سینه ی دلخستگان شهر ، شمایی

هر آنکه رنگ شما ببش داشت رأی من او شد  
که اکملی تو و کامل ترین ولی خدایی

ز رأی اولی و رأی آخری همه گویند
خدا کند که بیائی خدا کند که بیائی

برای آمدنت روز و شب شبیه «رئوفی»
رسد ز شام و عراق و یمن به گریه دعائی