بهار میدهد امسال بوی فاطمه را
به هر گلی بنگر نقش روی فاطمه را

نسیم میشود از حجره ی خدیجه بلند
پراکَنَد همه جا عطر و بوی فاطمه را

بهار آمد و هر سال سالِ فاطمی است
به جویبار و گلستان ، بجوی فاطمه را

بگو به هاجر و مریم که قبل آمدنش
تمام کرده خدا شست و شوی فاطمه را

بهار عمر علی آمد و  بدید پدر
حدیث عشق علی مو به موی فاطمه را

دلا ببین پر قنداقه را و پُر بنگر
ز اشک شوق محمد سبوی فاطمه را

دعا کنیم در این سال فاطمی که خدا
 کمی به خلق دهد خُلق و خوی فاطمه را

دعا کنیم که در شرق و غرب عالم خاک
 به خاک تیره زند حق ، عدوی فاطمه را

بهار آمد و ذکر «رئوفی» این شده است  
خدا خودت برسان آرزوی فاطمه را