یاکریمان با کریمان بیشتر خو می کنند
آنچه از جود و کرم ریزند جارو می کنند

با کراماتی همه از جانب پروردگار
روز و شب تسخیر، هر قلب خداجو می کنند

این کرامات از خدا باشد به یُمن بندگی
دشمنان از بغضشان گویند جادو می کنند

زانکه احسان هرچه پنهانی بود نیکوتر است
بیش دلها می برند و کم هیاهو می کنند

نی فقط من یاکریمی جَلد بر شهر ری ام
روز و شب خیلِ ملک بر این حرم رو می کنند

ملجاء هر عبد باشد درگهِ عبدالعظیم
با نگاهی خار را چون یاس خوشبو می کنند

شعبه ای از بوستان کربلا هست و در آن
بلبلانی چون «رئوفی» را ثناگو می کنند

حسین رئوفی