پر میزنم پر ، همچون کبوتر
بر گنبد و گلدسته ها سر می نهَم سر

پنجره فولاد رضا
تمام دنیای منه
نام قشنگ و دلرباش
قلبمو از جا می کنه

آقام علی موسی الرضا

دستی به پهلو ، دستی به سینه
چون مادرش در کوچه ی تنگ مدینه

از مجلس مامون چنین
آمد به خانه ای خدا
هم یاد سیلی کرده و
هم تازیانه ای خدا

آقام علی موسی الرضا

آتش بجانِ ، عرش خدا زد
تا خواهرش معصومه را امشب صدا زد

مادر ندارد این غریب
در حجره ، غلطان روی خاک

خواهر ندارد تا کند  
چشمان اشک آلوده پاک

آقام علی موسی الرضا

شاعر : حسین رئوفی