سررشته ماسوا غدیراست
سِرِ دل انبیا غدیراست
آئین و طریقِ ما غدیر است آئینه ی حق نما غدیراست

آن دل که ازین خم زده ساغر کی میطلبد باده دیگر
ساقی است فقط ساقی کوثر خُمخانه اولیا غدیراست

ای قوم به حج رفته کجائید جان حرم اینجاست بیائید
دستی پی بیعتش برارید اصل و نصب حرا غدیراست

زان لحظه که بعثتش جلی بود همراه نبی نام علی بود
از روز نخست او ولی بود بردین خدا بقا غدیراست

آوازه نام پدرِ خاک پُر گشته زخاک تا به افلاک
یادآمدم از حدیث لولاک عرشِ دگرِ خدا غدیراست

درچشم کسی کز پی نور است هر لحظه غدیر در حضوراست
چشمی که ندیده است کور است مِن ارض اِلیَ السما غدیراست

افلاک چنین زبان گرفته کامل شده دین و جان گرفته
حیدر زخدا نشان گرفته  استجابت دعا غدیر است

این کذب و ریا و رنگ تا کی ظلم و ستم است و جنگ تاکی
نیرنگ و نفاق و ننگ تاکی برزخم بشر شفا غدیر است

گشتیم «رئوفی» آسمان را
الفاظ نهان را و عیان را
دیوان تمام شاعران را
گلواژه ی دلربا غدیر است

شاعر : حسین رئوفی