یارِ سفر گزیدهٔ من از سفر بیا
هنگام ِ ندبه خوانیِ چشمانِ تر بیا

ناقابلم؛ قبول! ولی دوست دارَمت
ای مهربان ترینِ خلایق... پدر! بیا

چشم انتظارِ سیصد و چندین نفر شدی
از آن دیار٬ یارِ دل آرا بخر؛ بیا

تکلیفِ این دلی که برایت گرفته چیست؟!
از اشتباه و معصیتم درگذر! بیا

دیوار کعبه بعد علی(ع) از غمت شکافت
ای ذوٱلفقار! حضرتِ صاحب-نظر بیا

بازار شبهه داغ و سرِ جهل شد شلوغ
محضِ جوابِ شاید و اما اگر٬ بیا

تأکیدِ من به غربتِ این جمعه ها که نیست
اصلا همین دوشنبه سحر... بی خبر... بیا

شد آرزویِ نقشهٔ جغرافیایِ ما
پایانِ انتظارِ جهان! زودتر بیا!

شاعر : مرضیه عاطفی