رودِ جاری در زمان؛ ای هستیِ سیّال ها
ای بهار واقعی! تفسیرِ حوّل حال ها

از غمت حافظ کم آورد و شد از حال بدش؛
یوسف گمگشته سهم ِ انتظارِ فال ها

رفت سالی که تو را با خونِ دل حسرت کشید
غرق در گمراهی و توجیه و استدلال ها

باز هم دلگیر شد تقویم چون بی تو گذشت؛
روز ها و هفته ها و ماه ها و سال ها

شوق دیدار تو دارد ماه فروردین و دی
سخت دلتنگت ربیع ٱلاول و شوّال ها

صبح روزِ عیدمان با جان و دل می آمدی
دیدنت می شد اگر معنایِ قیل و قال ها

میرسی و محض توصیف جمالت میرسند؛
شاعران و ذاکران و تک تکِ نقّال ها!

شاعر : مرضیه عاطفی