گل پرپر عشق
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
مكن آه و گريه      شهيد اميه
******
امان از جدايي      غم بي نوايي
گل پرپر عشق      رقيّه  كجايي
كجا پر گشودي      دلم  را ربودي
چرا شعر رفتن      عزيزم  سرودي
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******
گل لاله زارم      اميد بهارم
چرا پرپري تو      ربودي قرارم
قرار دل من      همه حاصل من
ببين با غم و آه      سرشتند گِل من
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******
گل ناز باغم      غم آمد  سراغم
عزايت رقيّه      فزون كرده داغم
صغير  شهيدم      ز‌  داغت خميدم
چه زيبا نمودي      مرا رو سفيدم
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******
غمت كرده پيرم      به داغت  اسيرم
به زير غم  و درد      گمانم  بميرم
تو را تازيانه      نشانده نشانه
مرا آتش  دل      كشيده زبانه
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******
چه گويم ز دردم      ز رخسار   زردم
به هجرت قرينِ      غم و آه  سردم
امانم  بريده      چكد خون  ز ديده
نسيمي ز  اندوه      به باغم وزيده
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******
ندارم  قراري      دگر  غمگساري
به رخسار باغم      نمانده  بهاري
به ويرانه مأوا      نمودي دل آرا
نكردي عزيزم      به حالم مدارا
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******
ببين بي شكيبم      به محنت قريبم
در اين دار حسرت      غمت شد نصيبم
نگر حال و  روزم      به غم ديده  دوزم
خدا در غريبي      سراپا  بسوزم
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******
چگونه كنم رو      غريبانه هر سو
غم  جانگدازت      نشسته به ابرو
دل سروري  هم      بسوزد  دمادم
نشسته چو  شيعه      به درياي ماتم
فدايت رقيّه      شهيد  اميه
******

شاعر : محمدرضا سروری