قتیل امیّه
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
چه گویم خدایا به نور دو عینم
فراق رقیّه به مولا حسینم
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
خدایا مپرسد نشان رقیّه
دلم خون مسازد به جان رقیّه
سراسر  عزایم     غریق  بلایم
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
چگونه بگویم رقیّه  فدا شد
از این دار فانی پرید و رها شد
هوای پدر  داشت     به كویش نظر داشت
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
چگونه حسین را دهم شرح ماتم
كه با یاد او خود بسوزم دمادم
ببین بی قرارم      گل بی بهارم
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
خدا بر گلویم غم دل نشسته
بلور وجودم به ماتم شكسته
امانم  بریده     غم نور دیده
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
دلم را شكافد  اگر با نگاهی
نبیند درونم به جز سوز و آهی
دلم آتشین است    همیشه غمین است
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
سر پاك بابا به تشت طلا دید
چو ابربهاری به ویرانه بارید
دل و دیده خونم     غم از دل برونم
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
لبان بر لبانش نهاد و سفر رفت
گشوده پر و بال به سوی پدر رفت
گل  ناز  باغم     غمت كرده داغم
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
از این داغ جانسوز فغانم بلند است
براق غم و درد مرا در كمند است
چنان بی حبیبم      ربوده شكیبم
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
غم آن حزینه چنان كرده پیرم
ربوده شكیب وتوان از ضمیرم
ندارم توانی     بسوزم نهانی
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
چگونه بگویم رقیّه  فدا شد
از این دار فانی پرید و رها شد
هوای پدر  داشت     به كویش نظر داشت
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******
دل سروری در غم گل بسوزد
سراپایش آتش پیاپی فروزد
رقیّه فدایت     دل و جان سرایت
حسین شد رقیّه     قتیل امیّه
******

شاعر : محمدرضا سروری