جابر
آمده ام حسین به پابوست
مرغ دلم بین شده محبوست
جابرم آن شیعة مأنوست
امان از این دشمن منحوست
******
من آن مبارز نبرد  بدرم
یار پیمبر از زمان صدرم
زائر کویت شدن ای باوفا
برتر و بالاتر لیل قدرم
عاشق کربلاتم          والة نینواتم
نشسته در عزاتم          زائر  بی ریاتم
آمده ام  عقده گشایی کنم
دیده و دل کرب و بلایی کنم
سر بنهم بر سر خاکت حسین
شِکوه از این دار جدایی کنم
جابرم آن شیعة مأنوست
آمده ام حسین به پابوست
******
میوة قلب و ثمر مصطفا
زادة حیدر گل خیر النسا
اگر چه محروم ز بینایی ام
عطرتو آورده مرا کربلا
عاشق کربلاتم          والة نینواتم
نشسته در عزاتم          زائر  بی ریاتم
کوی تو بویی  ز بهشت می دهد
همچو مسیح‌‌ بر همه جان می دمد
قبر تو گلزار جنانی بُود
زائر تو سوی بهشت می رود
مرغ دلم بین شده محبوست
آمده ام حسین به پابوست
******
شنیده ام سرت ز تن بریدند
تنت به روی خاک و خون کشیدند
پیکر پاره پاره ات حسین جان
به زیر سمّ مرکبان  لهیدند
عاشق کربلاتم          والة نینواتم
نشسته در عزاتم          زائر  بی ریاتم
به فرق اکبرت نشسته شمشیر
زدند به نای ناز کودکت تیر
کشیده اند به نی به هر دیاری
سر تمام لشکرت به تصویر
امان از این دشمن منحوست
آمده ام حسین به پابوست
******
نه شرمی از رسول حقّ نمودند
نه یک نگاه به ماسبق نمودند
تو را که خود کتاب زنده بودی
به روی نی ورق ورق  نمودند
عاشق کربلاتم          والة نینواتم
نشسته در عزاتم          زائر  بی ریاتم
به نای سروریست و خیل ذاکر
دمادم این حدیث ناب جابر
برد فزون تر از ثواب صد حج
هر آن که بر حسین شود زائر
مرغ دلم بین شده محبوست
آمده ام حسین به پابوست
******

شاعر : محمدرضا سروری