كاروان اسرا
كاروان اسرا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
زینب آن همدم و همراز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
خواهری خسته و دمساز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
******
كاروانی كه دل یاران  بود
روز و شب در طلب باران بود
آمده از سفر كوفه و شام
دل غمین از غم دلداران بود
كاروانی كه بلا  پیموده
محفل انس  عزاداران بود
داغ هفتاد و دو تندیس وفا
صاحب دیدة  خونباران بود
سوی این دشت بلا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
كاروان اسرا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
******
كاروانی كه ستم افشا كرد
عهد و پیمان  ولا امضا كرد
واژه ای جز سخن عشق نگفت
شعر ایثار و وفا  انشا كرد
كاروانی كه به گلزار هدی
خیمه گاه ابدی برپا كرد
زینب اسطورة مهر ازلی
نقش سردار حسین  ایفا كرد
زینب آن همدم و همراز آمد   بی رقیّه گل ناز آمد
كاروان اسرا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
******
كاروانی كه اسارت دیده
دست غم های جهان بوسیده
به زبانی كه چو شمشیر علیست
فاتحانه ره حق بگزیده
كاروانی كه حقیقت گو بود
خانة ظلم و ستم  برچیده
بانگ و آوازة این فتح عظیم
همه در گوش فلك پیچیده
چه ظفرمند و سرافراز آمد   بی رقیّه گل ناز آمد
كاروان اسرا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
******
كاروانی كه پر از ایثار  است
وارث عشق سعادت بار است
پرچم سرخ حسینی بر دوش
همچو عباس علمبردار است
شاهد خون  و قیام و آتش
حاوی درد و غم بسیار است
بعد از آن دل نگرانی اكنون
زائر قتلگه دلدار است
طائری تشنه به پرواز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
كاروان اسرا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
******
كاروانی كه دو صد دیده بر اوست
با دل و دیده دوانند پی دوست
كودك تشنه لبی آب به دست
بر سر تربت خونبار  عموست
مادری داغ به دل گریه كنان
پی شش ماهة ببریده گلوست
زینب الگوی صبوران جهان
در یم درد و غم و داغ فروست
خواهری خسته و دمساز آمد    بی رقیّه گل ناز آمد
كاروان اسرا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
******
كاروانی كه ولایت دارد
ازجفاپیشه شكایت دارد
دست حق  دست نبی دست علی
بر سر از مهر  و عنایت دارد
بر مدیحان حریم نبوی
لطف بی حدّ و نهایت دارد
سروری داغ اسیران برگو
كز غم شیعه حكایت دارد
سوز دل بین كه به آواز آمد   بی رقیّه گل ناز آمد
كاروان اسرا باز آمد  بی رقیّه گل ناز آمد
******

شاعر : محمدرضا سروری