از راه شام بلا
زینـب از راهِ شـام بـلا آمد
اربعیـن دلخون در کربلا آمد
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
آمده زینـب با شیون و زاری
تا کنـد برپا بـزم عـزاداری
کی دهد او را این لحظه دلداری
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
بسته برچهره با خاک غم زیور
داده دل را برلب تشنة بی سر
مانده حیران این دُردانة حیدر
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
نوحه خوان زینب باشد درآن محفل
ناله اش بُرده از آل زهـرا دل
سر زده از غم بر چوبة محمل
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
دم بدم بر لب نام حسین گوید
تربتـش با آبِ دیده می شوید
با رباب قبر ششماهه می جوید
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
507
زینـب از راهِ شـام بـلا آمد
اربعیـن دلخون در کربلا آمد
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
بانگ واویلا هردم به گوش آید
خونِ سکینه زین غم به جوش آید
رفته از هوش و شاید به هوش آید
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
تشنه لب رفته تاساحل علقم
گریه پاشیده شیرازه اش ازهم
گوشه ای دیده مشک و خَمِ پرچم
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
سـروری برگو از زینب کبرا
چون محرم در ماه صفـر آوا
اربعیـن جای یاران بُوَد پیدا
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
آمده زینـب با شیون و زاری
تا کنـد برپا بـزم عـزاداری
کی دهد او را این لحظه دلداری
ای وای ای وای ای وای
بر سر قبرِ شاهِ ، سر جدا آمد
شاعر : محمدرضا سروری
- سه شنبه
- 2
- آبان
- 1396
- ساعت
- 6:2
- نوشته شده توسط
- علی کفشگر فرزقی
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه