بغض دل

اربعین غصه فراوان دارم
در درون خاطر یاران دارم - ماتم خسرو خوبان دارم - هر دمی دیدة گریان دارم
در دو چشمم نم باران دارم- داغ هفتاد و دو عطشان دارم- غصه در سینة سوزان دارم

******
اربعین بغض دلم وا می کنم
گریه بر اولادِ زهرا می کنم

مثل عاشورا دوباره بزم غم
در درون سینه بر پا می کنم
 
(عاشقان را عشق فرمان می دهد)
عزم بر تحریر غم ها می کنم

با قلم بر برگ دیوانِ عزا
نوحه ای پر غصّه انشا می کنم

بار دیگر چون محرم روی لب
شعر غمبارِ عزا جا می کنم

با عزادارِ حسینی  هم نوا
بانگ واویلا  واوی لا می کنم

عشق خود بر زادة ام البنین
با دو بیت  تازه افشا می کنم

خطِّ دفتر را به نامِ باوفا
ساقیِ لب تشنه  امضا می کنم

مثل هر دلبسته ای بر دست یاس
یادِ مشک واشک سقّا می کنم

بعد از آن با یادِ طفلانِ حسین
در دل بشکسته غوغا می کنم

اربعین غصه فراوان دارم

یادِ  آن شش ماهة پرپر شده
خونِ حلق و دستِ بابا می کنم

لحظه ای هم با ربابِ خونجگر
گریه برگل های زیبا می کنم

با رقیه گریه ها از سوزِ دل
نیمه شب ها بهر مولا می کنم

یا که مانندِ سکینه دم به دم
ناله ها با سوز و آوا می کنم

یادِ اکبر شیرِ میدانِ بلا
لالة زیبای لیلا  می کنم

شورِ محشر می شود از نو پدید
داغ  های کهنه احیا می کنم

اشک هایم را در این دفتر نثار
بر شهیدِ اِرباً اِربا می کنم

خطِّ شعرم سمتِ مولا می رود
تا نگاه بر سوی بالا می کنم

یادِ مظلومیّت خونِ خدا
یک تنِ بی سر به صحرا می کنم

اربعین غصه فراوان دارم

یک سرِ ببریده را بر روی نِی
با دو چشمِ دل  تماشا می کنم

ناخود آگاه بعد از این تصویر غم
یادِ یک  بانویِ تنها می کنم

زینب و انبوهِ غم های گران
واژه های داغ پیدا می کنم

بی کس و تنها ولی مانندِ شیر
وصف یک زن بینِ اعدا می کنم

هر چه اندوه بوده گشته سهم او
سینه را با غم  مصفّا می کنم

بیت قاسم را به ارواح "وحید"
نوحه خوان رفته اهدا می کنم

چون جوان مُرده به یادِ آن جوان
دیدگانم رنگِ دریا می کنم
 
(یادِ یارانِ سفر کرده به خیر)
تا ادب این گونه معنا می کنم

شعرهایم را در این ماهِ عزا
یک به یک تقدیمِ آنها می کنم

از حسین گفتن سرودِ سروریست
دردهایم را مداوا می کنم

از خدا خواهم مرا یاری کند
بعد هر بیتم خدایا می کنم

جوششی در سینه ام برپا شود
فکر شعری نو ز فردا می کنم

تا به پایان آورم  این شعر غم
قافیه تعویض با  آه می کنم

آه می آید پیاپی بر زبان
اشک را با آه همراه می کنم

شاعر : محمدرضا سروری